Gegevens

Categorie: L'ISOLA DISABITATA

azione teatrale in due parti (1779) van Joseph Haydn (1732 - 1809) op tekst van Pietro Metastasio

Premiere 7 november 2009, Schouwburg Orpheus Apeldoorn

Op verzoek van De Nationale Reisopera regisseert Annechien de opera L’isola disabitata van Haydn.

Deze opera is op 7 november 2009 in Schouwburg Orpheus in Apeldoorn in premiere gegaan. Naast de opera was in dit Haydnprogramma de zogenaamde Schöpfungsmesse te horen, een werk van de hand van de Salzburgse hofcomponist en kapelmeester Luigi Gatti op thema’s uit Haydns bekendste oratorium (1809). De Nationale Reisopera combineert op deze wijze het bekende en het onbekende in één avondvullend en avontuurlijk Haydnprogramma.

Haydns opera L’isola disabitata (Het onbewoonde eiland) is een sprookje. Het speelt zich af op een eiland zoals dat tegenwoordig nergens meer te vinden is, het ware paradijs. Voedsel en bloemen zijn er in overvloed. De zon schijnt er iedere dag. Kortom, tegenwoordig zou het het ideale toevluchtsoord zijn voor een ieder die wetten en regels wil ontvluchten. Alleen, geen mens weet het te liggen. En dus wacht Costanza al dertien jaar vergeefs op redding. Op weg naar Indië werd het schip waarop zij zich samen met haar kersverse echtgenoot Gernando en haar kleine zusje Silvia bevond, getroffen door een storm. Nog net wisten ze dit eiland te bereiken. Echter, zonder dat Costanza het wist – zij was Silvia in veiligheid aan het brengen - werd Gernando op het eiland door piraten gegrepen en ontvoerd. Omdat er geen spoor meer van hem te vinden is, denkt zij – onterecht - dat ze door haar man bedrogen is en in de steek gelaten.

Dertien jaar gaan voorbij. Costanza, die samen met Silvia nog altijd op het eiland woont, probeert met veel pijn en moeite hoop op redding te houden, maar verliest langzamerhand al het vertrouwen. Heel anders is het leven voor Silvia. Zij weet niet anders. Voor haar is de wereld één groot speelparadijs, waarin ze samen met de dieren het avontuur opzoekt en zich eindeloos in haar fantasie verliest. Kortom, ze is de ideale onbedorven mens, zoals Jean-Jacques Rousseau die ooit in zijn boek Emile ou de l’éducation beschreef, opgegroeid in de natuur en verstoken gebleven van elke vorm van cultuur, misbruik en machtsvertoon. En dan gebeurt, zoals in elk sprookje: het wonder. Gernando keert terug op het eiland. Hij heeft zich samen met zijn vriend Enrico eindelijk van de piraten weten te bevrijden en komt terug om zijn geliefde te zoeken. Vanaf dat moment wordt L’Isola Disabitata een opera vol humoristische misverstanden. Want met de komst van de mannen infiltreert ook de beschaving in de natuur.

En daarmee komt Silvia in aanraking met een heel andersoortig avontuur: dat van de liefde. Op zeer komische wijze zijn we getuige van het begin van haar verlies van de onschuld en haar kennismaking met aspecten als verliefdheid en trouw. Zonder er bewust van te zijn, zet ze haar eerste stappen in de volwassenheid. Het geheel speelt zich af in fantasierijke kostuums en sprookjesachtig decor en licht. Dat alles maakt van L’isola disabitata een meeslepend humoristisch sprookje over het romantische geloof in het paradijs, het tragi-komische verlies van de onschuld en de kennismaking met de dwingende omgangsvormen, die horen bij een bewoonde wereld.

Foto © Hermann & Clärchen Baus

Credits Cast & Crew

Lees meer: L'isola disabitata